Chyba najbardziej znana lokomotywka tego typu w kraju. Przynajmniej dla rodaków przewijających się przez Kołobrzeg. Tutaj bowiem 401Da-335 świadczy usługi manewrowe no i tutaj też ją sfotografowałem. Wyprodukowana w Chrzanowie w 1976 roku. Jak zdecydowana większość tych lokomotyw pracowała dla potrzeb przemysłu a konkretniej dla Huty Cynku w Miasteczku Śląskim. Od 2010 roku przejmuje ją NKN ze Szczecina. Fotek w sieci troszkę, a jedna zdobi opis tego modelu na Wikipedii. Filmików zaledwie kilka.
Siódemka rozpoznawalna na pewno po reflektorach-telewizorach. Wyprodukowana w 1970 roku w Pafawagu Wrocław. Zawsze malowana na zielono. EU07-127 najdłużej stacjonowała w Łodzi. Jakiś czas w Warszawie, Krakowie i Katowicach. Oczywiście od 2001 roku w strukturach CT. Od 2011 trafia do CT Poznań. W sieci na filmikach najczęściej ciągnie składy osobowe. Fotek zbytnio nie ma. Uchwyciłem ją w okolicach Antoninka podhaczoną do składu z węglem. Widoczna karteczka w oknie daje do myślenia o dalszym jej losie.
Gagarin albo Iwan tak nazywa potocznie środowisko ową potężną spalinową lokomotywę. PKP oznaczyła je jako ST44. Radziecka myśl techniczna przeznaczona do składów towarowych. Nabywał ją cały "blok wschodni" oraz Kuba. Moc takiego potwora to 2000KM, a potrafi rozbujać się do 100km/h. Ten M62-1199 wyprodukowany został w 1971 roku w Ługańsku. Wcześniej był własnością estońskiego przewoźnika EVR. W 2008 roku przejmuje go Pol-Miedź Trans z Lubina. W 2009 roku pod jego kołami zginął 17-letni chłopak w okolicy miejscowości Czarnowąs. W sieci kilka filmików i dużo zdjęć. Mnie zaskoczył swoim pojawieniem się w okolicach Antoninka.
Ładnie prezentujący się byczek z nietypową mordką. Od razu rzuca się w oczy zadarty nosek oraz skupione oczy. ET22-2010 to zmodernizowana lokomotywa ET22-453. Wyprodukowana w 1978 roku. Była tradycyjnie zielona. Cały czas stacjonowała na pomorzu. Od 1999 roku przechwycona przez grupę Cargo. W 2009 roku trafia do ZNLE w Gliwicach gdzie zostaje gruntownie zmodernizowana. Otrzymuje, oprócz zmian wizualnych i nowego oznakowania, wygodną dla obsługi klimatyzację kabin. Trafia do CT Szczecin. Natknąłem się na nią w okolicach Antoninka.
Bardzo ładnie prezentująca się siódemka mimo swojego sędziwego już wieku. EU07-212 została wyprodukowana w 1972 roku oczywiście we Wrocławiu. Rzadkością jest też, by lokomotywa cały swój żywot stacjonowała w jednym miejscu. Ta loka, oczywiście poza delegacjami, bazowała i bazuje w Gdyni. Od 2001 roku wchłania ją CT Gdynia. W 2008 roku przejmuje ją IC i maluje ją na granatowo. Jako denaturat jeździ do 2012 roku. Wówczas dostaje barwy IC oraz, ku uciesze maszynistów, klimatyzację. Z ciekawostek: we wrześniu 2013 roku wpada w okolicach Koluszek w stado dzików i ulega awarii. Fotek i filmów dużo. Natknąłem się na nią w Kołobrzegu.
Byczek starszy ode mnie. Wyprodukowany został w 1973 roku. Na początku miał na sobie tradycyjnie zielonowato-żółtawe barwy. Zaczynał karierę na podpoznańskim Franowie. Następnie los rzucił go na Śląsk. Od 1999 przechodzi do CM w Łazach. W 2009 roku na stacji Kędzierzyn-Koźle zderza się z jamnikiem, czyli z ET41. Pod koniec 2012 roku ponownie trafia na służbę do Poznania jako lokomotywa floty CT Poznań. W sieci ciekawe fotki oraz troszkę filmików. ET22-073 przyłapałem podczepionego pod skład towarowy w okolicach Antoninka.
