Ta spalinowa lokomotywa manewrowa, a przynajmniej jej ostoja i wózki, wyprodukowana została dość dawno, bo w 1978 roku. Była wówczas zielono malowaną, z pomarańczowymi dodatkami, niczym nie wyróżniającą się stonką. Otrzymała numery taborowe SM42-969. Od początku, aż do 2009 roku jej matnią były Łazy. Z przerwą sześcioletnią na pobyt w Czechowicach-Dziedzicach. Pod władaniem już przez CT właśnie w 2009 roku zostaje przeniesiona do bazy w Katowicach. W 2012 roku Cargo wysyła tą spalinówkę do Newagu w Nowym Sączu na totalną modernizację. Wizualnie części maszynowe znacznie się obniżyły, co pozwoliło na osadzenie między nimi oszklonej, przestronnej kabiny. Podobnej zresztą do kiosku i tak też na tą wersję SM42 mówią środowiska kolejowe. Maszyna otrzymuje barwy flotowe CT oraz nowe numery taborowe SM42-1262. Stacjonuje od tej pory w Poznaniu. W necie nie ma zbyt wiele o niej materiałów. Mi udało się na nią natrafić w okolicach Franowa.
Ten byczek został wyprodukowany na rok przed zakończeniem wytwarzania lokomotyw tej serii czyli w 1988 roku. Oczywiście stwórcą był wrocławski PaFaWag. ET22-1109 był elektrowozem malowanym pierwotnie na zielono. Pierwszą jego stacją bazową była Iława. Dopiero od 1997 roku byczek ten przeniesiony zostaje do Olsztyna. Dwa lata później poddany jest drobnej modernizacji. W roku 2000 Stacjonuje już w Bydgoszczy, gdzie po roku wcielony zostaje do Cargo. Nowy właściciel przenosi go do Gdyni dopiero na początku 2011 roku. Jeszcze dłużej zwleka z jego malowaniem w barwy flotowe. Dzieje się to w połowie 2014 roku. Przypomnę jeszcze, że w 2015 roku nie ma już pododdziałów CT, a wszystkie pojazdy należą dosłownie do PKP Cargo S.A. Centrala. Materiałów w sieci o tej lokomotywie jest sporo. Mi pozwolił sfotografować się przejeżdżając przez Pokrzywno.
