SM42-1602

 Kolejna stonka, która została wyposażona w dwa agregaty. Pierwotnie była to SM42-1055 wyprodukowaną w 1980 roku w Chrzanowie. Jako zwykła stonka zielona manewrowała w Inowrocławiu. Od 1997 roku stacjonuje w Bydgoszczy. Tam po zmianach dziejowych przejmuje ją PKP Cargo. Od 2011 roku zostaje przeniesiona do CT Gdynia. Pod koniec też tego roku zostaje wysłana do zakładów PESA w Bydgoszczy. Zostaje tam przerobiona. Kabina podchodzi na środek płyty i otaczają ją dwa agregaty. Zyskuje tym samym na mocy no i na nowocześniejszym osprzęcie jak i wyglądzie. Wyjeżdża w barwach CT już jako SM42-1602. Z nowymi możliwościami trafia do CT Poznań. Materiałów w sieci z poprzedniego wcielenia bardzo mało. Zdecydowanie więcej po przeróbce. Ja natrafiłem na nią na Starołęce niestety dysponując "utrwalaczem" o ograniczonych możliwościach.

ET22-637

Kolejna podpora transportu kolejowego, towarowego w naszym kraju. ET22-637 został wyprodukowany w 1980 roku. Oczywiście na początku był niczym nie wyróżniającym się, zielonym byczkiem. Oczywiście był też taki czas w jego ekspluatacji, że miał żółte czoła. Od 1997 roku przynależy do Gdyni. W 2001 wchłania go PKP Cargo. Obecne barwy flotowe dostaje jednak dopiero w 2012 roku. W sieci nie jest zbytnio uwieczniany. Mi udało się go zatrzymać w kadrze pod Antoninkiem.

EP07-201

Jak wiele innych epek ta również była uniwersalką. Wyprodukowana w 1972 roku jako EU07-201, chociaż niektóre tabele podają rok 1971. Początkowo stacjonowała we Wrocławiu. W 2001 roku wchodzi w skład CM Wrocław. W roku 2003 zostaje wytypowana do przeróbki i wyjeżdża jako EP07-201. Na jeździe próbnej zderza się z ciągnikiem rolniczym. W 2007 przeniesiona zostaje do CM Poznań. Rok później zasila skład IC Poznań by po kilku miesiącach trafić do IC Gdynia. W 2010 roku z zielonych barw przechodzi we flotowe, niebiesko-białe barwy IC. W sieci jej dużo. Spotkałem ją przelotem na Starołęce.

ET22-1139

Podobno piękny byczek, może z powodu reflektorów. ET22-1139 wyprodukowany został we Wrocławiu w 1988 roku. Jest to końcówka serii zważywszy na to, że rok później zaprzestano już produkcji. Jak inne rodzime lokomotywy była na początku zielona z żółtym ryjkiem. Zaczynała służbę w Kielcach. Następnie trafiła do Skarżysko-Kamiennej, gdzie od 2001 roku wcieliło ją w swoje szeregi CM. W 2010 roku przeszła ostatnią rewizyjkę w Ostrowie Wielkopolskim przybierając barwy CT. Od 2011 jest już w składzie CT Lublin. Fotki i filmiki w sieci się pojawiają. Ja uchwyciłem tą lokomotywę w okolicach Franowa.

SM42-1145

Stosunkowo młoda stonka, bo wyjechała z chrzanowskiego Fabloka w 1990 roku. Łącznie dla różnych przewoźników wyjechało stamtąd aż 1822 sztuki. Zawsze stacjonowała w Poznaniu. W 2009 roku weszła do floty CT Poznań. Oczywiście nie muszę chyba dodawać, że tradycyjnie była malowana na zielono. W 2010 roku otrzymuje niebieskie barwy flotowe. SM42-1145 pozwoliła się uwiecznić na zdjęciu w okolicach Swarzędza. Zdjęć i fotek w sieci troszkę znajdziemy.

ET22-1171

Byczek z końca serii. Wyprodukowany w 1989 roku. Po ET22-1171 dla krajowego przewoźnika wyszło jeszcze tylko 12 sztuk. Po wyjechaniu z fabryki oczywiście w zielonych kolorach trafia do Gdyni. Od 1997 roku los rzuca go na Śląsk. W 2001 roku wchłania go PKP Cargo. W 2010 po ostatniej naprawie rewizyjnej otrzymuje firmowe, niebieskie malowanie. Wreszcie w 2011 roku trafia do CT Wrocław. W sieci fotek i filmików trochę się znajdzie. Mi ten byczek pozwolił się przyłapać w okolicach Antoninka.

401Da-335

Chyba najbardziej znana lokomotywka tego typu w kraju. Przynajmniej dla rodaków przewijających się przez Kołobrzeg. Tutaj bowiem 401Da-335 świadczy usługi manewrowe no i tutaj też ją sfotografowałem. Wyprodukowana w Chrzanowie w 1976 roku. Jak zdecydowana większość tych lokomotyw pracowała dla potrzeb przemysłu a konkretniej dla Huty Cynku w Miasteczku Śląskim. Od 2010 roku przejmuje ją NKN ze Szczecina. Fotek w sieci troszkę, a jedna zdobi opis tego modelu na Wikipedii. Filmików zaledwie kilka.  

EU07-127

Siódemka rozpoznawalna na pewno po reflektorach-telewizorach. Wyprodukowana w 1970 roku w Pafawagu Wrocław. Zawsze malowana na zielono. EU07-127 najdłużej stacjonowała w Łodzi. Jakiś czas w Warszawie, Krakowie i Katowicach. Oczywiście od 2001 roku w strukturach CT. Od 2011 trafia do CT Poznań. W sieci na filmikach najczęściej ciągnie składy osobowe. Fotek zbytnio nie ma. Uchwyciłem ją w okolicach Antoninka podhaczoną do składu z węglem. Widoczna karteczka w oknie daje do myślenia o dalszym jej losie. 

M62-1199

Gagarin albo Iwan tak nazywa potocznie środowisko ową potężną spalinową lokomotywę. PKP oznaczyła je jako ST44. Radziecka myśl techniczna przeznaczona do składów towarowych. Nabywał ją cały "blok wschodni" oraz Kuba. Moc takiego potwora to 2000KM, a potrafi rozbujać się do 100km/h. Ten M62-1199 wyprodukowany został w 1971 roku w Ługańsku. Wcześniej był własnością estońskiego przewoźnika EVR. W 2008 roku przejmuje go Pol-Miedź Trans z Lubina. W 2009 roku pod jego kołami zginął 17-letni chłopak w okolicy miejscowości Czarnowąs. W sieci kilka filmików i dużo zdjęć. Mnie zaskoczył swoim pojawieniem się w okolicach Antoninka.  

 

ET22-2010

Ładnie prezentujący się byczek z nietypową mordką. Od razu rzuca się w oczy zadarty nosek oraz skupione oczy. ET22-2010 to zmodernizowana lokomotywa ET22-453. Wyprodukowana w 1978 roku. Była tradycyjnie zielona. Cały czas stacjonowała na pomorzu. Od 1999 roku przechwycona przez grupę Cargo. W 2009 roku trafia do ZNLE w Gliwicach gdzie zostaje gruntownie zmodernizowana. Otrzymuje, oprócz zmian wizualnych i nowego oznakowania, wygodną dla obsługi klimatyzację kabin. Trafia do CT Szczecin. Natknąłem się na nią w okolicach Antoninka.

EU07-212

Bardzo ładnie prezentująca się siódemka mimo swojego sędziwego już wieku. EU07-212 została wyprodukowana w 1972 roku oczywiście we Wrocławiu. Rzadkością jest też, by lokomotywa cały swój żywot stacjonowała w jednym miejscu. Ta loka, oczywiście poza delegacjami, bazowała i bazuje w Gdyni. Od 2001 roku wchłania ją CT Gdynia. W 2008 roku przejmuje ją IC i maluje ją na granatowo. Jako denaturat jeździ do 2012 roku. Wówczas dostaje barwy IC oraz, ku uciesze maszynistów, klimatyzację. Z ciekawostek: we wrześniu 2013 roku wpada w okolicach Koluszek w stado dzików i ulega awarii. Fotek i filmów dużo. Natknąłem się na nią w Kołobrzegu. 

ET22-073

Byczek starszy ode mnie. Wyprodukowany został w 1973 roku. Na początku miał na sobie tradycyjnie zielonowato-żółtawe barwy. Zaczynał karierę na podpoznańskim Franowie. Następnie los rzucił go na Śląsk. Od 1999 przechodzi do CM w Łazach. W 2009 roku na stacji Kędzierzyn-Koźle zderza się z jamnikiem, czyli z ET41. Pod koniec 2012 roku ponownie trafia na służbę do Poznania jako lokomotywa floty CT Poznań. W sieci ciekawe fotki oraz troszkę filmików. ET22-073 przyłapałem podczepionego pod skład towarowy w okolicach Antoninka.

401Da-384

Bardzo ładnie prezentująca się kaczucha na jaką natknąłem się w Kołobrzegu. Jak wszystkie tego typu spalinowe manewrówki wyprodukowana w Chrzanowie. Ta 401Da-384 konkretnie w 1977 roku. Początkowo należała do KGHM Polska Miedź i miała niebiesko-pomarańczowe barwy. Od 2006 roku należała do firmy ProLog i manewrowała w porcie w Świnoujściu. W 2012 wykupuje ją NKN Szczecin do obsługi dworcowej. Filmiku niestety nie znajdziemy a fotek troszkę jest w sieci.

EU07-119

Wyprodukowana w 1970 roku jeszcze we Wrocławiu. EU07-119 była niczym nie wyróżniającą się siódemką.  Ciągała poważane składy pasażerskie na prestiżowych liniach. Najczęściej stacjonowała w Gdyni oraz Olsztynie. W 2001 roku przejęta zostaje przez CM. Od 2008 zostaje wypożyczona przez Kolej Mazowiecką i wtedy otrzymuje ich charakterystyczne omalowanie. W jednym z rejestrów wyszukałem, że podchwyciło ją teraz CT Poznań. Coś w tym może być, bo właśnie uchwyciłem ją pod Poznaniem podczepioną do towara wraz z innymi siódemkami z karteczką w oknie. Może trafi na tuning  w wydaniu CT?

3E/1-006

Nazywana "sputnikiem" lub "telewizorem" lokomotywa normalnotorowa rodzimej produkcji. To nic innego, tylko pierwsza polska loka przeznaczona do składów towarowych oznaczona jako ET21, czyli poprzedniczka "byka". 3E/1-006 wyprodukowana w 1960 roku pierwotnie oznaczona ET21-74. Służyła wówczas na Śląsku. W 1991 sprzedana do Kopalni Piasku Kuźnica Warężyńska i otrzymuje numerek 57. Od 2003 roku przejmuje ją Przedsiębiorstwo Transportu Kolejowego i Gospodarki Kamieniem w Zabrzu nadając jej oznaczenie 3E-006. Od 2010 kursuje w barwach DB Schenker Rail Polska. W 2012 roku oznaczona jest już numerem 3E/1-006. Fotek i filmików niewiele. Uraczyła mnie swoją obecnością na Starołęce pod Poznaniem.

ET22-712

ET22-712 wyprodukowana została w roku 1982 we wrocławskim PaFaWagu. Od samego początku stacjonowała na Śląsku. Zaczynała w Czechowicach-Dziedzicach, potem długo zagrzewała miejsce w Katowicach. Od 2009 roku zostaje wcielona do CT Tarnowskie Góry i przybiera niebieskie barwy. Fotek oraz filmików jej w sieci dużo. Uchwyciłem ją w Poznaniu. 

ES 64 F4-843

Ważąca 86 ton loka potrafiąca się rozpędzić do 140 km/h. Z charakterystycznym świstem doskonale radzi sobie z długimi składami towarowymi. Oczywiście to dziecko Siemensa. Ten Euro Sprinter ES 64 F4-843 wyprodukowany został w 2010 roku. Pracuje dla Schenker Rail Polska. Zajmuje się tam głównie przerzucaniem składów z kontenerami. Natknąłem się na niego w Poznaniu. W necie fot i filmików niezbyt wiele.

EP07-229

EP07-229 wyprodukowana została w 1973 roku we Wrocławiu. Oczywiście jak wszystkie "epki" była wówczas "uniwersalką", czyli miała numery taborowe EU07-229. Przerobiona została w 1997 roku w ZNTK Oleśnica. Do 2008 roku stacjonuje w Poznaniu jako zielona lokomotywa. Wówczas przejmuje ją IC Poznań i dostaje malowanie całe niebieskie czyli tzw. "denaturat". Pod koniec tegoż roku trafia do IC Gdynia. W 2012 roku malowana zostaje we flotowe barwy IC. Wytropiłem ją w Poznaniu. W sieci dużo fotek w poprzednich kolorkach.

EU07-1510

Pierwotnie była to tradycyjna, zielona lokomotywa EU07-461. Wyprodukowana w Poznaniu w 1987 roku. Królowała w czasach żółtodziobów, dla przypomnienia, kiedy wszystkie miały malowane na żółto czoła. W większości stacjonowała we Wrocławiu. Od 1999 roku wcielona do CM Wrocław. W 2008 r. przejmuje ją CT Poznań. W 2011 r. Cargo modernizuje 24 sztuki uniwersalnych siódemek. Głównie chodzi o ergonomię maszynisty, klimatyzację oraz nowocześniejsze urządzenia elektryczne. Dzieje się to w ZNLE Gliwice. Lokomotywy te otrzymują też numerację od 1501 wzwyż. Nasza EU07-461 jest jedną z nich i po zmodyfikowaniu staje się ładną EU07-1510 w niebieskich barwach Cargo Team. Bardzo często filmowana. Zdjęć w sieci dużo również z poprzedniego wcielenia. Ja natknąłem się na nią na podpoznańskim Franowie.

ET22-963

ET22-963 to troszkę zaniedbany byczek. Wyprodukowany w 1986 roku. To zawsze była i jest wrocławska lokomotywa. Powstała we Wrocławiu. Pierwsza stacjonowanie we Wrocław Brochów, potem Wrocław Zachód. Od 1999 wcielona do CM Wrocław. W 2009 jest już w CT Wrocław no i aż do dziś w metrykach tam widnieje. Fotek jak i filmików w sieci dużo. Natrafiłem na nią na boku w Poznaniu.

EU07-052

Urocza "uniwersalka" wyprodukowana w 1969 roku, czyli z pierwszej serii. Przypomnę, że w latach 1963-1974 robiono je w Pafawagu Wrocław. Zaprzestano ich produkcji na rzecz "byków". Zaczęto je produkować ponownie w latach 1983-1992 ale już w HCP Poznań. EU07-052 zaczynała w Dęblinie. Potem długo stacjonowała w Poznaniu. Od 2008 roku należy do PKP IC BZ Kraków. Zdjęć i filmików w sieci mnóstwo. Uchwyciłem ją na głównym w Poznaniu.

ET22-958

Ten byczek na pierwszy rzut oka zwraca uwagę swoimi reflektorami. Dawniej świetnie komponowały się z malowaniem jakie na sobie posiadał. ET22-958 wyprodukowany został w 1986 roku. Zaczynał swoją służbę we Wrocławiu. W 2001 roku przejmuje go grupa Cargo. Obecnie zasila szeregi CT Tarnowskie Góry. Fotek w sieci sporo. Filmowany zbytnio nie jest. Ja przyłapałem go na drzemce w Poznaniu.

401Da-069

Kaczucha o niskim numerze. Wyprodukowana w 1973 roku. Podobno wcześniej obsługiwała rozjazdy w KGHM. Prawdopodobnie też była wtedy rdzawo-brązowa. Teraz 401Da-069 jest w całkiem przyjemnych kolorkach. Należy do NKN w Szczecinie i jak jej siostry obsługuje manewrując składami na dworcach. W tym akurat przypadku na dworcu w Kołobrzegu. W sieci fotek niewiele. Podobnie z filmikami.

EP07P-2002

Nieco dziwna lokomotywa. Pewnie z racji swego umalowania, jak i z powodu nietypowego oznaczenia. Często nazywana "papugą". Tak naprawdę EP07P-2002 to dawniej EU07-235. Wyprodukowana w 1974 roku. Najpierw tradycyjnie zielona loka z okolic Wielkopolski. Od 2008 roku malowana na niebiesko i krąży z flotą IC. W 2012 zostaje wytypowana do przeróbki w ZNLE Gliwice. Trafia do floty PR Bydgoszcz już jako EP07P-2002. Filmików i fotek w sieci dużo. Ja trafiłem ją przelotem przez Poznań. 

ET22-1164

Zaniedbany już byczek z końcówki rodu. Wyprodukowany w 1989 roku. Ciągle, aż po dziś, stacjonował we Wrocławiu. Od 2001 roku ET22-1164 przechodzi oczywiście do CT ale pozostaje zielony. Z lekkością rozpędza się mając na haku pudła osobowe do 120 km/h. Fotek w sieci troszkę ma, a i też od czasu do czasu tego byczka ktoś nagra. Upolowałem go w okolicach Poznania.

SM42-1258

Ptyś wypuszczony z Nowego Sącza po przeróbkach w lutym 2012 roku. Pierwotnie była to normalna, zielona stonka SM42-1020. Wyprodukowana w 1979 roku na potrzeby manewrowe. Całą służbę spędziła w Łodzi. Nawet po przejściu w 2001 roku do CT. W sieci można spotkać kilka fotek i filmików. Zostaje wytypowana do modernizacji. Poza wózkami i ramą otrzymuje wszystko nowe i lepsze. Dostaje oznaczenia SM42-1258. Oczywiście przybiera barwy CT i przydzielona zostaje do oddziału poznańskiego. Tutaj też na nią natrafiłem. Fotek kilka i chyba jeden filmik.

EU07-076

Jeszcze jedna czekoladowa siódemka w mojej kolekcji. Tym razem to już weteran torów. EU07-076 to rocznik 1969 i przebija nawet mnie o kilka lat. W założeniu miała obsługiwać linie pośpieszne i dalekobieżne. Zaczynała w Bydgoszczy. Dużo swego czasu spędziła też w Gdyni. Od 2001 roku wcielona do CM. W 2004 roku miała w Przemyślu poważne zderzenie podczas manewrów. Uszkodziła wtedy ramę swojej młodszej siostry EU07-200 czym doprowadziła do jej wycofania. W 2012 remontuje i koloruje ją na czekoladowo TS Opole. Teraz wynajmują ją PR Wielkopolska. Dlatego też wyhaczyłem ją w Poznaniu podczas ostatnich śniegów. Filmiki i fotki w sieci oczywiście są.

ET22-946

Elektrowóz rodem z Wrocławia wyprodukowany w 1985 roku. Początkowo stacjonował w Toruniu jako zwykły, zielony byczek. Po 1999 roku ET22-946 został wciągnięty w skład floty CM. Jego bazą wówczas stała się Bydgoszcz. Od 2011 roku przejmuje go CT i koloruje w swe urocze, niebieskie barwy. Trafia do bazy w Gdyni, gdzie w spisach widnieje do dziś. Fotek w sieci dużo. Filmików również niemało. Natrafiłem na niego w Poznaniu.

401Da-451

Kolejna kaczucha, bo tak zowią ów model, w moich skromnych zbiorach. Średnia lokomotywa manewrowa o mocy jakieś 350KM. 401Da-451 wyprodukowana w 1978 roku w Chrzanowie. Jest jednym z końcowych egzemplarzy, bo wyszło ich tylko 500 sztuk. Podobno wcześniej obsługiwała torowisko jakiejś warszawskiej firmy. Teraz należy do NKN w Szczecinie. Firma ta świadczy m. in. obsługę manewrową. Fotek w sieci kilka się znajdzie. Podobnie z filmikami. Kaczuchę tą upolowałem w Kołobrzegu.

ET22-938

Piękny, niebieski byczek. Jeszcze trzy lata temu był zwykłym, zielonym elektrowozem z żółtym licem. ET22-938 został wyprodukowany w 1985 roku. Od 2009 roku wcielony do CT Gdynia i pozostaje w rejestrach tam po dzisiejszy dzień. Fotek bardzo dużo. Filmików również nie brakuje. Udało mi się uchwycić go na postoju przy głównym w Poznaniu.

409Da-553

Lokomotywa manewrowa spalinowa jakie często w dzieciństwie widywałem na torowiskach większych fabryk. Moc takiego maleństwa to jakieś 180 KM. Taki ponad 20 tonowy maluszek sypie nawet 30 km/h. W PKP służyły tylko dwie i oznaczone były jako SM04. Reszta była we władaniu przemysłu i oznaczona była jako 409Da, a było ich ponad 800 sztuk. 409Da-553 to zagadka. Nie ma jej w oficjalnych metrykach. Wyprodukowana została najprawdopodobniej w 1978 roku w Zielonej Górze. Filmików nie znalazłem. Fotka w sieci tylko jedna, dlatego jestem dumny, że moja będzie druga. Natrafiłem na tą lokomotywkę na terenie cukrowni w Gostyniu.

ET22-682

Byczek jak ja to mówię, zwykły. Nie wyróżnia się niczym od dziesiątek jemu podobnych. ET22-682 został wyprodukowany w 1981 roku. Od początku stacjonował na Śląsku. Tradycyjnie zielona z żółtym fejsem. Obecnie w metrykach wchodzi w skład CT Lublin. Nadal zielony. Filmików kilka, a i fotek tego byczka za wiele nie znajdziemy. Ja natrafiłem na niego w okolicach Franowa.

EP09-043

Epka dziewiąta jadna z ostatnich jakie wyprodukowano, a przypomnę było ich 47. EP09-043 to rocznik 1996. Zgodnie z założeniem obsługuje główną magistralę więc należy do okręgu Warszawa. Dokładnie od 2008 do IC BZ Warszawa. Najpierw była żółto-brązowa. Potem czerwono-biała. Teraz klasycznie IC. Wieść niesie, że to wydanie ma już wbudowaną klimę. Natrafiłem na nią, jak wtaczała swoje 84 tony plus pudła jakiegoś składu,  na główny dworzec w Poznaniu. Oczywiście fotek i filmików w sieci mnóstwo.

ET22-971

Byczek ten pierwotnie za swój okręg miał przypisany Białystok. Tam też był czasem fotografowany jak targa skład ku granicy. Wyprodukowano go w 1986 roku. ET22-971 w 2001 roku zostaje przjęty do PKP Cargo i to ciągle w Białymstoku.  Od 2009 roku wcielony do CT Nowy Sącz, gdzie figuruje w przypisach do dziś. Ja natrafiłem na niego przelotem na Franowie.

EU07-186

EU07-186 to maszyna już leciwa bo to rocznik 1972. Na samym początku należała do okręgu wrocławskiego. Tradycyjnie miałe zielone barwy. Miała też kiedyś zamontowane charakterystyczne halogenowe reflektory. W 2008 roku przejęła ją BZ Poznań, ale nie na długo. Wywędrowała do Krakowa i później do Opola. Ostatecznie wyremontowana w 2012 roku w Oleśnicy trafiła do floty PR Bydgoszcz. Otrzymuje też czekoladowe umaszczenie. Charakterystyczne są też zmniejszone gniazda wielokrotnego sterowania na czole. Fotek i filmików w sieci bardzo dużo. Ja napotkałem ją ze stadem czekoladek na głównym w Poznaniu.

ET22-813

Wyprodukowany został w 1983 roku. Byczek od zawsze stacjonujący w Wielkopolsce. Należał do MD Poznań Franowo. Potem przeniesiony do MD Ostrów Wielkopolski. Wówczas zwykły, zielony byczek ale od 2009 roku zmienia kolorki na niebieskie. Od tego roku ET22-813 wchodzi do floty CT Poznań. Podobno od 2012 przechwycony przez CT Katowice, ale nie znalazłem potwierdzenia. Może ktoś z czytelników zna szczegóły.
Ja złapałem tego byczka na dworcu głównym w Poznaniu.
 

EP08-009

Kolejna perełka w moich zbiorach. Następca EP07, choć pudłem od niego się nie różni to jest ulepszona troszeczkę by osiągać prędkości ze składem do 140 km/h. Produkowano je tylko cztery lata i wyszło ich w sumie 15 egzemplarzy. Wszystkie stacjonowały w Warszawie i obsługiwały reprezentacyjne linie. Wyparte zostały przez nowsze wizualnie EP09.
EP08-009 to rocznik 1975. Nazywana świnią od swojego pomarańczowego koloru, który miała aż do 2008 roku. Wtedy to przyjmuje barwy IC. Do dziś należy do BZ Warszawa. Upolowałem ją przelotem na tle nowego dworca w Poznaniu.

ET22-859

Byczek w żywych, zielonych jeszcze kolorach. ET22-859 wyprodukowano w 1984 roku. Od 2009 roku wcielony do CT Poznań. Taka lokomotywa potrafi rozpędzić się do 125 km/h. Oglądając filmiki z tym byczkiem można odnieść wrażenie, że często do takich przędkości dąży. Filmików jak i fotek trochę jest w sieci. Ja trafiłem go na postoju w Poznaniu.

ES64U4-D 5 370 009 1251

"Husarz" w bursztynowych barwach. Jeden z dziesięciu kupionych przez IC Siemensów. Jeden z czterech reprezentujących miasta gospodarzy Euro 2012. Ten ma szatę z motywem PGE Areny w Gdańsku. ES64U4-D 5 370 009 1251 wyprodukowany w 2010 roku. Eurosprinter Taurus bo tak się fabrycznie nazywa potrafi rozbujać się do 230 km/h dlatego też te lokomotywy obsługują najbardziej reprezentacyjne połączenia. Złapałem go na głównym w Poznaniu.

ET22-1043

Byczek jeszcze w tradycyjnym malowaniu. ET22-1043 został wyprodukowany w 1987 roku. Całą służbę spędził na Mazowszu. Od 2001 roku wstępuje do CM, a od 2009 do CT Łódź. Według rejestrów tam też należy do dzisiaj. Ja upolowałem go na postoju na głównym dworcu w Poznaniu. W sieci dużo fotek. Filmiki przeważają z pudłami osobowymi na haku.

EU07-169

Jeszcze jedna "czekoladka" wypożyczona przez PR Poznań od TS Opole. EU07-169 wyprodukowana została w 1971 roku. Przez swoje czterdzieści ponad lat stacjonowała w Galicji. W 2012 roku trochę uszkodzona trafia do ZNTK Gdańsk gdzie zostaje przywrócona do "życia". Fot i filmików dużo w sieci. Mi wpadła w objektyw na głównym w Poznaniu.                                                                     

ET22-964

Lokomotywa ze środkowego przedziału wiekowego, bo wyprodukowana w 1986 roku. Wcześniej oczywiście miała kolor zielony. Pierwotnie stacjonowła w Kluczborku, potem w Tarnowskich Górach. Tam też pozostaje do dziś lecz od 2009 roku już w barwach CT. W sieci fotek dużo, na filmikach najczęściej targa towarowe składy. Ja uchwyciłem ET22-964 podczas zimowych spacerów po lesie gdzieś w okolicach Swarzędza. 

EP07-361

Bardzo charakterystyczna lokomotywa pod względem malowania. Po kilku latach wrócono bowiem jej pierwotne barwy, jedynie bez "żółtego czoła". EP07-361 wyprodukowano w 1985 roku w HCP Poznań jako EU07-361. Po 2001 staje się loką pasażerską. Od zawsze służy na pomorzu. Od 2008 roku wcielona do IC BZ Gdynia. Fotek w sieci mnóstwo. Filmików też masa. Ja upolowałem ją na spoczynku przed dworcem Poznań główny.

ET22-707

Byk jak setki innych. Kiedyś w tradycyjnych, zielonych kolorkach, teraz w barwach CT. ET22-707 wyprodukowano w 1982 roku. Początkowo służyła w okolicach Krakowa. Od 2009 roku wchodzi w skład CT Poznań. W niektórych zestawieniach jest już przypisana pod CT Tarnowskie Góry. Fotek i filmików w sieci dużo.

SU42-502

SU42-502 to kiedyś SP42-049. Wyprodukowany w 1973 roku. SP42 to SM42 tylko z wbudowanym kotłem parowym do ogrzewania wagonów pozostałych po wymierających parowozach. Wagony te też zaczęły wymierać a pojawiały się z ogrzewaniem elektrycznym. Wytypowano zatem 40 lokomotyw SP by od 1999 roku przerobić im kotły na prądnice oraz nadano im symbol SU zaczynając od numeru 500. Do 2009 SU42-502 był żółto-niebieską stonką. Wtedy to wcieliły go PR i zafundowały mu swoje kolorki. Teraz należy do PR Poznań. Ja uchwyciłem go na dworcu w Lesznie.

ET22-722

Bardzo odmieniony byczek, a to ze względu na reflektory i żywe jeszcze kolorki. Zmodernizowane rekiny (bo i tak nazywa się czasem ET22) wyposażane są w prostokątne i niewystające reflektory, które, co tu dużo pisać, zmieniają im pozytywnie oblicza. ET22-722 wyprodukowany został w 1982 roku. Większość swojej służby odbywał w centrum kraju. Od 2009 roku wcielony do CT Łódź. Do marca 2012 był tradycyjnie zielonym elektrowozem. Od tego czasu chełpi się kolorami CT. Fotek i filmików w sieci mnóstwo. Uchwyciłem go na postoju w Poznaniu.