Lokomotywa elektryczna, która ma zaledwie pół roku, bo wyprodukowana została w czerwcu 2021 roku. Producent to Siemens München-Allach. Maszyna malowana na granatowo trafiła do Cargounit czyli marki Industrial Division. Stąd na czołach logo tej marki. Obecnie elektrowóz wypożyczony jest przez przewożnika Bahnoperator, którego logo widnieje na bokach. Znajdziemy też na bokach logo Senator International, firmy logistycznej z siedzibą w Hamburgu. Głównie specjalizującej się w spinaniu globalnego przepływu towarów z transportem lotniczym. Bahnoperator kooperuje również ze spółką Senator International. VECTRON 193 568 otrzymał w Polsce imię Robert. Został uwieczniony przeze mnie gdy przejeżdżał przez Starołękę.
Byk ten wyprodukowany został we wrocłaskim Pafawagu w 1983 roku. Malowany na oliwkowo-zielone kolory zasilił sekcję towarową PKP. Na początak trafił do Krakowa. Po dwóch latach stacjonował już w Iławie. Od 1997 roku jego bazą staje się Olsztyn. Od 2000 roku ET22-787 należy już do Bydgoszczy, gdzie po roku wciela go tamtejsze Cargo. W 2003 roku elektrowóz ten jest malowany na jednolity, zielony kolor. W roku 2009 otrzymuje flotowe, nienieskie barwy CT. Od początku 2011 roku zostaje przebazowany do Gdyni. Nie trwa to jednak zbyt długo, bo na koniec 2012 roku byk ten przeniesiony zostaje do zakładu Cargo w Poznaniu. Malowanie miał odnowione w 2016 roku. Spotkałem go z ciężkim składem na Starołęce.
Lokomotywa elektryczna z rodziny Traxx, wersja już w sumie trzecia. Przystosowana praktycznie do jazdy po całej Europie. 5 170 146-2 ma dokładnie kilka miesięcy, bo wyprodukowana została w sierpniu 2021 roku. Ten produkt Bombardiera stworzono na zamówienie jedenego z największych leasingodawców pojazdów szynowych, czyli Railpool GmbH. Dlatego też pomalowany jest na szaro z niebieskim pasem pionowym na bokach. Są to barwy flotowe Railpool. Na bokach i czołach tej lokomotywy widnieje logo ORLEN KolTrans. Firma ta prawie od początku istnienia tej lokomotywy wynajmuje ją do ciężkich przewozów. W takim też charakterze pracy uchwyciłem tą lokę na Starołęce.
Ta uniwersalna siódemka wyprodukowana została w 1985 roku w Poznaniu. Pomalowana na zielone odcienie w tak zwanego trapeza zasiliła flotę państwowego PKP. Otrzymała oznaczenia EU07-353 i trafiła na początku do Łodzi. W 2001 roku przechwytuje ją tamtejszy oddział Cargo. Pod koniec 2007 roku trafia do poznańskiego oddziału CT. Nie trwa to jednak zbyt długo, bo w 2008 roku jest już we flocie poznańskiego zakładu IC. W tym samym też roku zostaje przeniesiona do Gdyni. Flotowe barwy IC, niebiesko-białe otrzymuje dopiero w 2011 roku. W 2014 roku stacjonuje już w Krakowie. Uchwyciłem tą lokomotywę, kiedy przelotem przez Starołękę pokonywała łuk ze składem osobowym.
Lokomotywa elektryczna z rodziny Eurosprinterów wyprodukowana w 2003 roku w zakładach Siemens München-Allach. Malowana na czerwono, bo zamówiona dla niemieckiego DB Cargo. W 2015 roku przechodzi modernizację VM, co pozwala jej poruszać się po torach w Polsce. Miałem okazję tą 189 010-2 sfotografować na Starołęce.
Ta lokomotywa elektryczna powstała w Pilznie w 1965 roku. Pomalowana na seledynowo-zielone kolory pracowała dla ówczesnych kolei czechosłowackich. W 1993 roku po rozpadzie Czechosłowacji przechodzi do kolei czeskich. CD w 2007 roku postanawiają skierować ją do polonizacji do Oleśnicy. Tam malowana zostaje na czarno-szare kolory. Wtedy też jej właścicielem zostaje czeskie Cargo. Również od 2007 roku SKODA 182 118-0 wypożyczona zostaje do CTL Logistics. Od 2020 roku wynajmuje ją już firma z Katowic ECCO Rail. Stąd też logo tego przewoźnika na czołach i bokach tej lokomotywy. Pstryknąłem ją gdy wchodziła w łuk z kontenerami na haku na Starołęce.
Pierwotnie była to lokomotywa wyprodukowana w 1984 roku w Poznaniu. Malowana na zielono otrzymała oznaczenie EU07-346. Zasilając szeregi PKP trafiła najpierw do Warszawy. W 1997 roku zostaje zmodyfikowana i oznaczona jako EP07-346. Trafia wówczas do Biełegostoku. Po rozkładzie PKP w 2001 roku trafia do Cargo w Warszawie. Od 2006 roku jest już w rękach Przewozów Regionalnych. W 2008 roku odkupuje ją IC i kieruje do poważnej modernizacji. Otrzymuje oznaczenia EP-1045 i malowana jest na kremowo-czerwone kolory, potocznie zwane budyniem. Trafia do Poznania. Od początku 2011 roku stacjonuje w Gdyni, dokładnie na cztery miesiące, by znów wrócić do Poznania. W 2012 roku IC postanawia pomalować ową siódemkę w swoje niebiesko-białe barwy flotowe. Napotkałem ją czekającą na bocznym torze z czeskimi pudłami na haku na dworcu głównym w Poznaniu.
VECTRON 193 567 nie ma jeszcze nawet roku, bo wyjechał z hal Siemens München-Allach w marcu 2021 roku. Jest to lokomotywa elektryczna z wariantem dopuszczenia w bardzo wielu krajach. Odbiorcą jest Industrial Division, a dokładniej ich najnowsza marka jaką jest Cargounit. Dlatego malowany jest na granatowo z logiem Cargounit na czołach. Wypożyczony jest dla europejskiego przewoźnika Bahnoperator, który z kolei kooperuje z Beijing Trans Eurasia International Logistics Ltd. Trans Eurasia natomiast założona w Pekinie, zajmuje się przepływem towarów między Chinami, Rosją a Europą. Stąd też loga obu tych marek znajdują po jednym z boków tego VECTRONA. Otrzymał również imię Wojtek. Pozwoliłem sobie sfotografować go gdy pędził ze składem przez Starołękę.
Ta spalinowa lokomotywa wyprodukowana została w 1992 roku w zakładach MaK - Maschinenbau Kiel w Kilonii. Spalinówka malowana była na żółto-szare kolory dla kolei holenderskich. Od 1999 roku jeździ dla Railion Benelux N.V. a później dla oddziału holenderskiego i niemieckiego. Po 2009 roku stała się własnością holenderskiego DB. Bywało też tak, że lokomotywa odstawiona była do zapasu długotrwałego. W 2018 roku DE6400-6468 jest w rękach DB Cargo Polska. Po roku zostaje malowana na czerwone kolory DB oraz otrzymuje imię: Zbyszek. Uchwyciłem tą lokomotywę gdy wjeżdżała ze składem towarowym na Franowo.
Ta lokomotywa elektryczna wyprodukowana zosatała w 2015 roku w zakładach Bombardiera. Jest to druga generacja serii Traxx. Malowana na szaro z niebieskim pasem zamówiona dla firmy Railpool z Monachium, zajmującej się wynajmem lokomotyw w Europie. E 186 437-0 od 2019 roku wynajmowana jest przez Lotos kolej. Może właśnie z tego powodu było mi dane uchwycić ją na Starołęce.
Ten elektrowóz wyprodukowany został w 1986 roku we Wrocławiu. Malowany oczywiście na zielone odcienie trafił do krajowego przewoźnika kolejowego. Stacjonował najpierw w Tarnowskich Górach. Od 1993 roku ET22-1020 stacjonuje w Toruniu, a w 1999 roku już jest zakwaterowany w Bydgoszczy. W 2001 roku wchłania go tamtejszy oddział Cargo. W 2011 roku byczek ten bazuje w Gdyni. Malowanie flotowe CT maszyna ta otrzymuje dopiero w 2014 roku. We wrześniu 2021 roku malowanie jest odnowione a charakterystyczny zgarniacz dodaje temu bykowi przykuwającego uwagę wyglądu. Pstryknąłem mu fotkę, gdy czekał pod semaforem na Starołęce.
Ta poczciwa siódemka wyprodukowana została w 1988 roku w Poznaniu. Oznaczona jako EU07-482 i pomalowana na zielone kolory w tak zwanego trapeza skierowana została do Gdyni. W 1997 roku przechodzi pierwszą poważną modernizację na której zmieniona zostaje przekładnia główna na szybszą. Wiąże się to też ze zmianą oznaczeń. Odtąd jest to EP07-482. W 2001 roku przechodzi pod władanie Cargo w Gdyni. Od 2008 roku przejmuje ją tamtejsze IC. Nowy właściciel w 2009 roku maluje ją na swoje barwy flotowe. Na początku 2021 roku w lokomotywie tej wybucha pożar na stacji w Opolu Głównym. Maszynista bohatersko poskramia ogień dzięki czemu przywrócenie do ruchu tej maszyny jest możliwe w stosunkowo niedługim czasie. Znalazłem ją odpoczywającą na bocznym torze z czeskimi pudłami na haku w Poznaniu Głównym.
Dragon drugiej generacji wyjechał z zakładów Newag w Nowym Sączu pod koniec 2019 roku. Elektrowóz malowany jest na srebrno-czerwono. Właścicielem są Zakłady Produkcji Kruszyw Rupińscy z centralą w Szumowie. Do grupy kapitałowej tej spółki należy również Natrix czyli producent prefabrykatów betonowych z Szumowa. Stąd też logo obu marek jest na bokach tego elektrowozu. E6ACTad-026 jest drugim dragonem II dla tego właściciela i jest oczywiście wynajmowany do świadczenia przewozów na rzecz innych podmiotów gospodarczych. Spotkałem go ze składem węglarek na Starołęce.
Historia zaczyna się od 1973 roku, kiedy to z hal Fabloka w Chrzanowie wyjeżdża nowiutka SM42-643. Zwykła stonka malowana na zielono z pomarańczowym pasem na bokach i podwójną fałką na czołach. Trafia na służbę do Szczecina, gdzie w 2001 roku po zmianie ustroju zostaje wchłonięta do floty CT. W roku 2008 przejmuje ją IC z Gdyni. Ten przewoźnik wysyła w 2014 roku lokomotywę tą do Nowego Sącza na niesamowitą modernizację. Po roku stonka ta wyjeżdża jako SU42-1002 i jest to już dwuadregatowa lokomotywa z kioskiem na środku. Jest drugą lokomotywą zmodernizowaną w ten sposób do serii fabrycznej 6DI. Malowana jest na niebiesko z pomarańczowymi dodatkami i logiem IC. Trafia na służbę do Poznania. W roku 2018 ponownie trafia do modernizacji tym razem do Wrocławia. Zostają zmienione oznaczenia na SU4210-002. Wraca na służbę do Poznania skąd bywa czasem delegowana do innych oddziałów IC. Znalazłem ją odstawioną w okolicach dworca głównego w Poznaniu.
EP09-047 jest ostatnią wyprodukowaną lokomotywą w swojej serii. Wyjechała z wrocławskiego Pafawagu w 1997 roku. Malowana na żółto-brązowo trafiła do Krakowa by zasilić reprezentacyjne szlaki osobowe PKP. W 2001 roku przejmuje ją Cargo w Krakowie. W 2006 roku otrzymuje czerwono-białe malowanie. W 2008 roku przejmuje tą dziewiątkę IC i po roku maluje na granatowo. W 2010 roku otrzymuje flotowe, niebiesko-białe malowanie IC. W 2016 roku zostaje zabarwiona na złoty kolor w ramach akcji promocyjnej "złoty pociąg" na kilka miesięcy. Potem znów wraca do umaszczenia IC. Pod koniec 2019 roku po zderzeniu z samochodem osobowym, który uległ zapaleniu się zostaje mocno opalona. Na początku 2021 roku wszystkie uszkodzenia zostają naprawione i elektrowóz wraca do pracy. Miałem okazję uchwycić tą niezwykłą epokę podczas oczekiwania na zatrudnienie na dworcu głównym w Poznaniu.
VECTRON 5 170 056 wyjechał z hali produkcyjnej zakładów Siemensa w Monachium w 2014 roku. Malowany na czerwono dla dzisiejszego przewoźnika DB Cargo Polska. W 2015 roku pożyczony na kilka miesięcy przez Lotos Kolej. Na początku 2016 roku pracuje dla CIECH Cargo, firmy transportowej z Inowrocławia. W marcu 2016 roku elektrowóz ten uległ poważnie wyglądającemu wypadkowi w okolicach Koła. Ciągnąc skład towarowy najechał na ostatnią węglarkę innego składu. Ostatecznie został praktycznie na tą węglarkę wepchnięty. Po ponad pół rocznym oczekiwaniu Vectron został przetransportowany do Monachium na naprawę. Transportowany był na specjalistycznych mini platformach pod wózkami lokomotywy. W marcu 2018 roku elektrowóz wraca do pracy po naprawie. Uchwyciłem go w okolicach Antoninka.
Byk wyprodukowany w 1985 roku we Wrocławiu. Malowany na zielono dla PKP. Trafił na początku do Warszawy, by po roku stacjonować już w Ostrołęce. Potem znów Warszawa, Ostrołęka, Kutno a od 1997 roku w Łodzi. Tam też w 2001 roku wchłonęło go Cargo. Niebieskie barwy CT elektrowóz ten otrzymał dopiero w 2011 roku. Od 2014 ET22-934 bazuje znów w Warszawie. Trafiłem na niego gdy targał kruszywo w okolicy Swarzędza.
Pierwotnie była to tradycyjna stonka o oznaczeniach SM42-864. Wyprodukowana w Chrzanowie w 1976 roku dla narodowego przewoźnika. Malowana oczywiście na zielono z pomarańczowymi paskami. Jej pierwszą stacją bazowoą był Białystok, gdzie dotrwała czasów transformacji ustrojowej i trafiła pod skrzydła Cargo. Mocno wyeksploatowana w 2011 roku zostaje skierowana na modernizację. Już w wakacje tegoż roku wyjeżdża z hal NEWAGU w Nowym Sączu jako SM42-1229. Ma wygląd turbo stonki i oczywiście otrzymuje malowanie niebieskie CT. Trafia do Gdyni. Od 2018 roku stacjonuje już w Poznaniu, gdzie udało mi się ją uchwycić gdy pędziła luzem na Franowo.
Ten byczek został wyprodukowany we Wrocławiu w 1989 roku. Malowany na zielono dla PKP trafił na początku do Oświęcimia. Od 1993 roku zostaje przeniesiony do Czechowic Dziedzic. Tamże w 2001 roku przechodzi we władanie CT. W 2008 roku Cargo przenosi go do Ostrowa Wielkopolskiego, a po roku do Poznania. Od 2011 roku elektrowóz ten stacjonuje już w Katowicach. W roku 2014 CT maluje go w niebieskie barwy flotowe. W marcu 2021 roku malowanie ET22-1156 zostaje odnowione. Udało mi się uchwycić go luzem na Franowie.
Lokomotywka spalinowa, manewrowa, potocznie nazywana kaczką wyprodukowana została w 1979 roku w Chrzanowie. Otrzymała oznaczenia 401Da-472 co oznacza, że była stworzona u schyłku produkcji tej serii. Wyprodukowano ich 500 sztuk. Na początku malowana była na zielono z pomarańczowymi dodatkami na dole. Zasilała polski przemysł a dokładniej Koniecpolskie Zakłady Płyt Pilśniowych w Koniecpolu. Prawdopodobnie w 2016 roku kaczuszkę tą wykupiło PHU Lokomotiv i w 2018 roku odsprzedało francuskiej firmie Lafarge. Ta zajmuje się wytwarzaniem materiałów i kruszyw budowlanych. Aktualnie lokomotywka ta obsługuje bocznicę wytwórni betonu firmy Lafarge w Poznaniu. Posiada zielono-białe malowanie z logiem właściciela na bokach. Tam też, dzięki uprzejmości maszynisty udało mi się ją sfotografować.
Ta lokomotywa ma obecnie już 60 lat. Powstała w zakładach Skody w Pilznie w 1961 roku dla kolei czechosłowackich. Malowana była na seledynowo-zielone kolory. Od 1993 roku elektrowóz przeszedł na stronę czeską. W 2006 roku skodzinę pożycza PCC Rail i dlatego też w tym roku zostaje spolonizowana i malowana na niebiesko z pomarańczowym pasem na dole. W późniejszych latach od CD wynajmuje ją DB schenker. Od 2013 roku dzierżawi ją STK z Wrocławia. W 2015 roku zostaje nawet pomalowana na czarno z pomarańczowymi wstawkami flotowymi STK. Od 2016 roku wykupuje ją jednak Industrial Division. Od 2020 lokomotywa ta pracuje dla przewoźnika HSL Polska. Natrafiłem na tą poczciwą Skodę 181 036-5 gdy wciągałą cysterny na Franowo.
Byczek wyprodukowany w 1986 roku w zakładach Pafawagu Wrocław. Malowany na oliwkowo-zielone kolory zasilił krajowego przewoźnika i otrzymał oznaczenia ET22-969. Pierwszą bazą jego był Białystok. Od 1990 roku Iława a po trzech latach Inowrocław. Od 1997 roku bazuje w Bydgoszczy, gdzie po 2001 roku wcielony zostaje do Cargo. W 2011 roku przeniesiony zostaje do Gdyni i po roku otrzymuje niebieskie kolory CT. Od 2014 roku bazuje już w Katowicach. Ustrzeliłem go luzem na wylocie z Franowa.
Lokomotywa elektryczna wyprodukowana w 2003 roku w zakładach Siemensa w Monachium. Malowana na czerwono dla niemieckich kolei otrzymuje oznaczenia 189 016-9. W 2015 roku uzyskuje standaryzację umożliwiającą poruszanie się po polskich torach. Uchwyciłem ją z lawetami w okolicach Franowa.
Ten byk wyprodukowany został w 1988 roku we Wrocławiu. Malowany na oliwkowo-zielony kolor trafił na początku kariery w PKP do Warszawy. Krótko jeszcze stacjonował w Zajączkowie Tczewskim i w Chojnicach, by w 1999 osiąść w Gdyni, aż po dzień dzisiejszy. W 2001 roku wciąga go tamtejszy oddział Cargo. Malowanie flotowe nowego przewoźnika ET22-1090 otrzymuje dopiero w 2011 roku, które odświeżono w 2018 roku. Napotkałem go w okolicach Franowa.
Dragon drugiej generacji wyprodukowany został w 2018 roku w Nowym Sączu. Malowany na szaro-czerwone kolory należał najpierw do samego producenta, czyli Newagu. Przez dwa lata wynajmowała go spółka STK. Od 2020 roku odkupuje ten elektrowóz Cargounit czyli dawniejsze Industrial Division. Od tego czasu E6ACTa-006 otrzymuje na bokach logo Cargounit. Nowy właściciej wynajmuje go zaraz spółce Bartex Plus, a po roku po dzień dzisiejszy spółce Lotos Kolej. Dlatego też w olokicy Franowa upolowałem go z cysternami na haku. Z ciekawostek można wspomnieć o kolizji jaką w 2019 roku dragon ten zaliczył z koparką ale skończyło się na drobnych uszkodzeniach.
Byk ten został wyprodukowany we Wrocławiu w 1988 roku. Malowany na oliwkowo otrzymał oznaczenia ET22-1104. Jego pierwszą stacją bazową był Łuków. Od 1999 roku już stacjonował w Warszawie, gdzie po 2001 roku przejął go CT. Cargowskie niebieskie malowanie otrzymał dopiero w 2010 roku. Od 2017 roku jego stacją bazową jest Lublin. Upolowałem go w okolicach Franowa.
Ta lokomotywa elektryczna wyprodukowana została we Wrocławiu w 1974 roku jako EU07-239. Malowana na turkusowo-zielono dla PKP w Poznaniu. Tam też w 2001 roku doczekała się zmian ustrojowych i trafiła pod pieczę CT. Od 2008 roku przejmuje ją IC i pod koniec roku przenosi ją do lokomotywowni w Gdyni. W 2010 roku IC maluje ją w swoje niebiesko-białe kolory. W 2013 roku elektrowóz ten zostaje wystawiony na elektroniczną licytację i zostaje kupiony przez firmę Majkoltrans z Wrocławia. W 2014 roku Nowy właściciel maluje tą siudemkę na niebiesko z białym logiem i na czołach dodaje pomarańczowy pas zachodzący na bokach za drzwi. Zmieniają się też oznaczenia na EU07E-239. W roku 2020 pasy przednie zmieniają kolor na żółty. Od 2021 roku siódemkę tą dzierżawi firma LTE Polska. Uchwyciłem ją kiedy w tempie rowerowym przeciągała mocno kulejący wagon w kierunku Franowa.
ET22-1045 wyprodukowany został w 1987 roku we Wrocławiu. Malowany na zielono i wcielony do PKP by przemieszczać składy towarowe na początek trafia do Tarnowskiech Gór. Od 1999 roku stacjonuje w Katowicach. Zmiana ustroju w 2001 roku spowodowała, że byka tego wchłonęło Cargo. W 2002 roku CT maluje mu turkusowy środkowy pas. Od 2009 roku ponownie wraca do Tarnowskich Gór, gdzie w zasadzie pozostaje do dzisiaj. Flotowe, niebieskie malowanie otrzymuje dopiero w 2011 roku. Z ciekawostek można podać, że w 2016 roku wynajmowało go do swoich przewozów ORLEN KolTrans. Uchwyciłem tego byka gdy wyciągał skład kontenerów z Franowa.
W 1977 roku w Chrzanowie została wyprodukowana lokomotywa spalinowa SM42-933. Zamówiło ją PKP więc malowana została na zielono z pomarańczowym pasem na bokach i podwójną V na czołach. Na początku trafiła do Malborka. Od 1997 roku bazuje w Chojnicach. W 1999 roku stonka ta stacjonuje już w Gdyni. Tam też po 2001 roku wcielona zostaje w szeregi Cargo. W 2011 roku maszyna zostaje skierowana do gruntownej modyfikacji i staje się tak zwaną robostonką. Otrzymuje nowoczesny kształt, zmienione oznakowanie na SM42-1247 oraz malowanie flotowe CT. W takim niebieskim malowaniu po roku stacjonuje już we Wrocławiu. W 2017 roku lokomotywa ta bazuje już w Poznaniu, gdzie jadąc luzem pozwoliła mi się uwiecznić.
Ten byczek został wyprodukowany w 1987 roku we Wrocławiu. Malowanie otrzymał standardowo dla PKP w kolorze zielonym. Swoją misję przemieszczania towarów ET22-1025 zaczął w Szczecinie. Tam też w 2001 roku wchłonął go w swoje szeregi miejscowy oddział PKP Cargo. Od 2006 roku jego malowanie w środkowej części nieco ściemniało a dokładniej stało się turkusowe. Od 2014 roku byk ten stacjonuje już w Lublinie. Dopiero pod koniec 2016 roku CT maluje go w swoje flotowe, niebieskie barwy. Spotkałem go z pudernicami na haku w okolicach Franowa.
Siódemka wyprodukowana w 1969 roku we Wrocławiu. Malowana na zielono zasiliła tabor karajowego przewoźnika. Trafiła najpierw do Poznania. Od 1973 roku EU07-088 trafia do Ostrowa Wielkopolskiego. W 1986 roku jest uwieczniona na początku filmu "Fala" o festiwalu w Jarocinie z 1985 roku.
W 2000 roku znów stacjonuje w Poznaniu gdzie po roku przejmuje ją tamtejsze Cargo. W 2008 roku lokomotywę tą przejmuje poznańskie IC ale zaraz przenosi ją do Gdyni. W 2010 roku IC maluje ją w swoje niebiesko - białe barwy flotowe. W roku 2011 pożyczają ją na chwilę PR ze Szczecina. W 2013 roku maszyna ta jest wystawiona do licytacji elektronicznej i wykupuje ją Lokomotiv. W 2015 roku wypożycza ją firma przewozowa ECCO z Katowic i maluje ją w swoje barwy, granatowo - szare. W 2019 roku ECCO jest już właścicielem tej Siódemki. Uchwyciłem ją w okolicach Pokrzywna, gdy minęła Franowo.
Lokomotywa elektryczna z najpotężniejszej rzeszy lokomotyw towarowych polskiej produkcji. ET22-898 wyprodukowany został w 1985 roku we Wrocławiu. Malowany oczywiście na zielono dla PKP oddział Wrocław. W 2001 roku wchłania go w swoje szergi tamtejszy oddział Cargo. Przewoźnik ten decyduje się pomalować go w niebieskie, flotowe barwy dopiero w 2016 roku. Co ciekawe, aż do teraz byczek ten stacjonuje we Wrocławiu. Upolowałem go gdy wjeżdżał ze składem towarowym na Franowo od strony Piątkowa.
Polska lokomotywa elektryczna wyprodukowana w 2019 roku w zakładach Pesa w Bydgoszczy. Malowana na biało-czerwono dla RCP również z Bydgoszczy. Pod koniec 2019 na bokach pojawia się motyw stoczniowy i logo najemcy tej lokomotywy. Jest nim Pol-Miedź Trans. 111Ed 006 pozwoliła mi się sfotografować w okolicach Franowa.
Ten poteżny gagar wyprodukowany został w 1988 roku w Ługańsku na terenie dzisiejszej Ukrainy. Odbiorcą było PKP dlatego spalinowóz był malowany na zielono. Otrzymał oznaczenia ST44-1105 i trafił na początek do Chojnic. Od 1999 roku zmienia bazę i przenosi się do Gdyni. Tam też w 2001 roku przejmuje go Cargo. W 2011 roku poddany zostaje modernizacji, w której między innymi zamontowana zostaje klimatyzacja w kabinach. Malowany zostaje we flotowe, niebieskie kolory CT. Zostają też zmienione oznaczenia na ST44-1232. W 2016 roku zostaje przeniesiony do Poznania. W sieci jest go dużo. Mi pozwolił się sfotografować kiedy wjeżdżał z Piątkowa na Franowo.
Stonka ta wyprodukowana została w 1979 roku w Chorzowie. Malowana była na zielono z pomarańczowym pasem na bokach i V na czołach. Nie zasilała jednak taboru PKP ale trafiła do Przemysłu. Dokładnie do Elektrowni Łagisza na terenie Będzina w województwie śląskim. Dopiero od 2017 roku SM42-2493 wykupiona zostaje przez Industrial Division. Nowy właściciel maluje tą stonkę rok później na swoje czarno-czerwone kolory z logiem CargoUnit. Od 2020 roku wynajmuje tą lokomotywę firma Olavion z Gdańska. Natrafiłem na nią jako drugą jednostkę do manewrów bez trakcji elektrycznej ze składem gruszek na Franowie.
Byczek ten wyprodukowany został w 1984 roku we wrocławskim Pafawagu dla PKP. Malowany był na ciemnozielono i zaczynał swoją karierę w Dęblinie. Od 1997 roku stacjonował już w Lublinie, gdzie zresztą doczekał się transformacji ustrojowej. Oczywiście przejął go lubliński oddział CT. W 2009 roku ET22-833 bazuje w Warszawie, a po roku już w Przemyślu. Tam też nie gości zbyt długo, bo w 2011 już stacjonuje w Nowym Sączu. Od 2014 roku należy do oddziału w Katowicach. Cargo maluje go w swoje niebieskie barwy dopiero w 2019 roku stąd jego świeży wygląd. W sieci jest o nim dużo. Uchwyciłem go na Minikowie gdy wciągał skład w kierunku Franowa.
Bardzo piękna Tamara, bo tak środowisko kolejowe nazywa ten typ lokomotyw, wyprodukowana została w 1978 roku. Wyjechała z hal produkcyjnych w Briańsku na terenie obecnej Rosji. Zamówiona została przez Kopalnię Soli w Kłodawie. Fabrycznie malowana była na niebiesko z pomarańczowym pasem na bokach i pomarańczową fałką na czołach. Od 2016 roku TEM2-075 przejmuje Global Transport Company S.A ze Skarbimierza. W 2017 roku wynajmuje ją poznańska firma TORPOL S.A. W tym też roku lokomotywa ta otrzymuje nowe malowanie. Barwy zielone z czarną górą i czarną ostoją oraz z czerwonymi akcentami w podwoziu. Od 2020 roku właścicielem tej Tamary jest spółka IGL z Kostrzyna nad Odrą. Napotkałem ją stojącą na Franowie.
E6ACTadb-035 to najnowsze, już drugie wydanie Dragona. Wyprodukowany w 2020 roku w zakładach Newag w Nowym Sączu. Malowany na różowo w barwach zleceniodawcy czyli Laude Smart Intermodal S.A. z siedzibą w Toruniu. Firma zajmuje się przewozami i logistyką. Jeszcze w 2020 roku elektrowóz ten wydzierżawiony został przez CT. Uchwyciłem go w okolicach Franowa.
Najzwyczajniejszy byk jakiego można spotkać na polskich torach. Wyprodukowany w 1986 roku we Wrocławiu. Malowany na zielono zbyt daleko od producenta nie odjechał, bo trafił właśnie do Wrocławia. Co ciekawe jest tam niezmiennie do dziś. Oczywiście od 2001 roku należy do tamtejszego Cargo. Niebieskie barwy flotowe ET22-1003 otrzymał dopiero w 2016 roku. Uchwyciłem tego byka podczas luzackiej jazdy przez Nową Wieś Poznańską.
Paweł, bo takie imię otrzymał ten spalinowóz w Polsce, został wyprodukowany w 1993 roku. Zakłady MaK zmontowały go dla kolei holenderskich. Malowany był w żółto-szare kolory. W 2009 roku przechwycił go holenderski oddział DB. Po roku jednak odstawił go na tak zwany zapas długoterminowy. W 2014 roku zainteresował się nim polski oddział DB i rozpoczęło się przystosowywanie go do polskich szlaków kolejowych. Praktycznie od 2016 roku DE6400-6487 śmiga już legalnie po naszych torach. Uchwyciłem tego spaliniaka w Nowej Wsi Poznańskiej z pełnymi lawetami na haku
Lokomotywa spalinowa manewrowa wyprodukowana została w 1973 roku w Chrzanowie. Malowana na zielono trafiła na początku swojej służby w PKP do Warszawy. Od 1986 roku stonka ta skierowana została do Poznania. W zasadzie to prawie cała historia SM42-599. Można jeszcze dodać, że po przemianach ustrojowych wchłonęło ją CT. Swoje niebieskie malowanie Cargo zdecydowało się na nią nałożyć w 2009 roku. Mocno już spracowana została wystawiona na przetarg elektroniczny w marcu 2019 roku. Ja natrafiłem na tą stonkę na tylnych torach lokomotywowni na Franowie.
Przedstawicielka coraz częściej widywanych na polskich torach niemieckich lokomotyw elektrycznych niemieckiego przewoźnika DB. 189 022-7 wyprodukowana została w 2003 roku. Malowana na czerwone kolory swojego przewoźnika. Od 2015 roku przystosowana do pracy na polskich szlakach żelaznych. Miałem okazję uwiecznić ją w okolicy Nowej Wsi Poznańskiej gdy od strony Franowa pędziła z pełnymi lawetami.
Stonka ta wyprodukowana została w Chrzanowie w 1977 roku dla narodowego przewoźnika. Prawdopodobnie malowana była na zielono z pomarańczowym pasem i podwójną fałką na czołach. Otrzymała oznaczenia SM42-938 i na początku pracowała w Rybniku. Od 1997 roku jej stacją bazową stają się Czechowice Dziedzice, gdzie po transformacji lokomotywę tą wchłania zespół Cargo. W roku 2009 ponownie stacjonuje w Rybniku. W 2011 roku na chwilę przeniesiona jest do Tarnowskich Gór a następnie do Poznania. CT maluje ją na swoje niebieskie barwy w 2014 roku lecz nie obwozi się nimi zbyt długo, ponieważ od 2015 roku zostaje odstawiona na teren lokomotywowni na Franowie. Tam też ją oczywiście uwieczniłem. Dodam tylko, że stoi obecnie na tyłach lokomotywowni, a to nie jest optymistyczna informacja.
Mocno już sędziwa lokomotywa elektryczna wyjechała z wrocławskich zakładów Pafawagu w 1968 roku. Przeznaczona była dla przemysłu, a dokładnie dla kopalni piasku w Szczakowej. Stąd pewnie braki w dokumentacji na temat choćby tego, jak była pomalowana. Otrzymała tylko numer 55. Od 2004 roku lokomotywa ta wchodzi w skład taboru PCC Rail czyli przyszłego DB Cargo Polska. Dostaje oznaczenia 3E-055. Nadal jednak nie wiadomo jakie miała omalowanie. W 2012 roku następuje kolejna zmiana oznaczeń na 3E/1-55. Malowana była na granatowo z pomarańczowym dolnym pasem. Od 2016 roku sputnik, bo tak potocznie nazywa ten model środowisko kolejowe, należy już do firmy LOKOMOTIV. Od 2020 roku lokomotywa jest wynajęta przez ECCO Rail z Katowic. Wtedy też została pomalowana na biało z szarym dolnym pasem oraz z logiem nowego użytkownika. Spotkałem tą poczciwą staruszkę w Nowej Wsi Poznańskiej ze składem kontenerów.
