Najstarsza uniwersalna siódemka jaką dotychczas udało mi się uwiecznić w moich zbiorach. Lokomotywa ta wyprodukowana została we wrocławskich zakładach Pafawagu w 1967 roku. Malowana wówczas na turkusowo-zielone barwy PKP. Mimo, że posiada numer 13 jest czwartą lokomotywą od początku serii, która jeszcze jest na chodzie. Reszta już jest eksponatem, przeróbką na nowocześniejsze wydania lub po prostu została zezłomowana. EU07-013 na początek trafiła na służbę do Łodzi. Dopiero w 1997 zmienia stację bazową na Poznań. Po zmianach ustrojowych trafia do CT Poznań, gdzie służy aż do 2008 roku. Wtedy to zaczyna przygodę z nowym przewoźnikiem czyli IC. Jeszcze w tym samym roku trafia jednak do Gdyni. Wiadomo, że w 2009 roku zderza się z ciężarówką, gdzie doznaje drobnych uszkodzeń. W roku 2012 IC postanawia przemalować ją na swoje biało-niebieskie barwy. Od 2014 roku siódemka ta już stacjonuje na drugim końcu kraju, a konkretnie w Krakowie. Materiałów w necie trochę jest, co pozwoliło wyszukać, że w 2017 roku w okolicach Koszalina zderzyła się z osobówką. W tymże roku też w okolicach Środy Wielkopolskiej, podczas mijanki z innym składem doszło do zbicia w niej szyby. Miałem zaszczyt spotkać tą zacną siódemkę podczas drzemki na bocznicy w Kołobrzegu.
Kolejny przedstawiciel modelu maszyn najczęściej spotykanych na polskich torach. Ten byk o oznaczeniach ET22-995 wyprodukowany został w 1986 roku we Wrocławiu. Malowany na zielono i przydzielony do PKP w Kluczborku. Od 1997 roku stacjonował już w Tarnowskich Górach. Od 1999 na dziesięć lat trafia do Katowic, gdzie siłą rzeczy przejęty został przez Cargo. W 2009 roku wraca znów do Tarnowskich Gór lecz nie na długo, bo jeszcze w tym samym roku stacjonuje w Bydgoszczy. W roku 2011 los rzuca go na drugi koniec kraju i trafia do Gdyni. Tam po roku CT postanawia pomalować go w swoje, niebieskie barwy. Od roku 2014, by nie było nudno, przewoźnik ten przenosi ów elektrowóz z powrotem do Katowic. Tam od 2017 roku stanowi zapas taborowy. W sieci materiałów o nim zbytnio nie znajdziemy. Uchwyciłem go zmierzającego na przejazd drogowy na Starołęce.
Ta stonka została wyprodukowana w 1977 roku w Chrzanowie. Została oznaczona jako SM42-2442 i tu zaczynają się schody. Nadmienię tylko, że stonki z numerami 2001 wzwyż produkowane były dla potrzeb pomysłu. Nie udało mi się odszukać dokładnie gdzie ten spalinowóz służył. W 2007 roku właścicielem tej lokomotywy był CTL Logistics. Malowana była wówczas na ciemną zieleń z pomarańczowym paskiem na bokach i v na czołach. W 2011 roku stonkę przejmuje PHU LOKOMOTIV. Przedsiębiorstwo owe maluje ją na swoje barwy w 2014 roku, a są to zielony pas z pomarańczowymi pasami brzeżnymi na ciemnoniebieskim tle. Lokomotywa jest wynajmowana dla Lotos Kolej. W roku 2017 właścicielem tej lokomotywy zostaje Kopalnia Węgla Kamiennego "Kazimierz-Juliusz" w Sosnowcu. Jednak stonka dalej zostaje podnajmowana przez inne firmy a ostatnio lizingowana przez Lotos Kolej. Materiałów w necie zbytnio nie ma. Natknąłem się na nią, gdy pędziła z cysternami przez Starołękę.
