Ten byk to jedna wielka zagadka. Oficjalna wieść niesie, że jest to zmodernizowany byk z 1975 roku o oznaczeniach E-1007. Wyprodukowany został na zamówienie przewoźnika ONCF, czyli marokańskich linii kolejowych. Tak, tak, wrocławski Pafawag sprzedawał swoje byki do Maroka, dokładnie 23 sztuki. Lokomotywa w kształcie, wyglądzie i o oznaczeniach 201Eo-012 wyjechała z zakładów ZNTK Oleśnica w 2014 roku. Nieoficjalnie do jej powstania posłużyły też elementy z innych, wycofanych polskich byków. Mianowicie ET22-227, ET22-244, ET22-245, ET22-277, ET22-306 i ET22-312. Elektrowóz ten budowany był dla prywatnego przewoźnika P.H.U. LOKOMOTIV i malowany w jego barwy flotowe, granatowo-pomarańczowo-zielone. Najczęściej najmowany był do pracy na rzecz spółki Lotos. W 2016 roku byk ten jest już własnością Industrial Division, który również wypożycza go spółce Lotos, stąd logo na bokach i czołach. W sieci materiałów niewiele. Przyłapałem lokomotywę ową w okolicach Franowa.
Na szlakach towarowych dominują byki a na szlakach pasażerskich najczęściej na czele składu występują siódemki. Lokomotywy wzorowane były na elektrowozach brytyjskich ale produkowane w naszym kraju. Ten elektrowóz wyprodukowany został w 1988 roku w Poznaniu. Oznaczony był pierwotnie EU07-472 i malowany na zielone kolory. Od początku stacjonował w Warszawie. Tam też doczekał się w 2001 roku zmian i wszedł w skład spółki CT. W 2006 roku maszyną tą interesują się PR, a ściślej okręg wrocławski. W roku 2007 elektrowóz ten skierowany zostaje do modernizacji. Otrzymuje wtedy kremowo-czerwone umaszczenie oraz co najważniejsze, zmianę oznaczeń na EP07-1016. Z racji takiego malowania nazywana jest budyniem. W 2008 roku stacjonuje już w Gdyni, a pod koniec tego roku jej właścicielem zostaje PKP Intercity. Barwy flotowe, czyli niebiesko-białawe otrzymuje dopiero w 2011 roku. W necie sporo materiałów. Ja miałem przyjemność spotkać tą lokomotywę w Szklarskiej Porębie.
